کشیدن و از دست رفتن یک دندان باعث تغییراتی در موقعیت دندانهای مجاور و یا حتی دندانهای مقابل خواهد شد. حتی باعث می شود دندان مقابل از حفره خود آرام آرام خارج شده و به سمت ناحیه بی دندان فک مقابل خود حرکت کند. بطور کلی دندانهای ما حرکت های کمی دارند که در تعامل با یکدیگر می باشند، در واقع دندانهای مجاور و مقابل مانع حرکت آنها می شود.
از دست رفتن و کشیدن دندان این تعادل را به هم می زند. حرکت کردن و کج شدن دندان، علاوه بر بهم خوردن نظم دندا نها شرایط بافت لثه اطراف و نمای آن را تغییر می دهد و این تغییرات استعداد ابتلا به بیمار یهای پریودنتال (لثه ای) را افزایش می دهند. این عدم تعادل عاملی است برای تجمع میکرو بها و تشکیل پلاک میکروبی، پوسیدگی و التهاب، جابجایی و حرکت دندان، که علاوه بر اینکه بر زیبایی صورت و ترتیب دندانها مؤثر است، باعث تغییر نیروهای ناشی از جویدن بر روی دندانها می شود. جایگزینی دندانهای از دست رفته با ایمپلنت مانعی برای بروز این اتفاقات خواهد بود و به حفظ دندانهای موجود کمک خواهد کرد.