به طور کلی هر فردی که دارای دندان های سالم و بدون پوسیدگی، لثه ای سالم و فاقد هر گونه عارضه و اختلالی بوده و در عین حال استخوان دربرگیرنده دندان های وی نیز سالم و بدون تحلیل می باشد، می تواند در هر سنی حتی بالای پنجاه سال نیز ارتودنسی نماید. آنچه که در انجام درمان ارتودنسی علاوه بر سلامت بافت های فوق الذکر اهمیت دارد، انگیزه شخص درخواست کننده درمان و رعایت بهداشت دهان توسط وی در طی دوره درمان ارتودنسی است. بطور کلی اگر کسی به هر دلیلی نتواند بهداشت دهان و دندان خود را خوب رعایت نماید، بهتر است که اصلا درمان ارتودنسی را شروع نکند، زیرا که وسایل ارتودنسی ایجاد گیر غذایی کرده و شانس وقوع پوسیدگی ها و پیشرفت بیماری های لثه را چند برابر می کند. ما معتقدیم که دندان های کج و معوج سالم بهتر از دندانهای پوسیده صاف و ردیف و با لثه بیمار است.